شعر

من تمام روزهای هفته به ه ختم می گیرم را . 

شهر / کوچه   بی   جوب  از سو     گند خوردم .  

چل چراغ    چلی      به حومه  شهر کشید .  

کبوتر که امام زاده به طرح پر زد .  

من اندازه های کشور را     شط       رنجی  

من کف پایم به صورت شما   

استامپ   

چند گلو منجی را گذشته بود .  

که خطوط گردنت   

             موجی    موچم را دلنگ    لنگ   

                                  خط کوفی ابروهایم را کاروان می زند. 

سواحل به شتر رقصیده است .  

پنجره پاییز را پا به ماه چانه می اندازد .